PeyamaKurd - IŞİD önüne çıkan her şeyi yok ederek ilerlerken şüphesiz en büyük zulmü Şengal’in Ezidi halkı yaşadı.

Tarihleri boyunca sırf inançları nedeniyle çok sayıda soykırım ve sürgüne maruz kalan Ezidiler, uygar dünyanın gözleri önünde büyük bir katliam yaşadılar.

IŞİD barbarlarının saldırısı ile bir gecede sahip oldukları her şeyi, geride bırakarak Şengal dağına doğru kaçtılar. Teröristler ele geçirdikleri erkekleri acımadan katlederken, yaşlarına bakmadan genç kız ve kadınlara tecavüz ediyor ve köle olarak esir alıyorlardı.

Esir düşenlerden biri de 16 yaşındaki Zin isimli bir genç Ezidi kızı idi.

Zin esir düştükten birkaç gün sonra IŞİD’lilerden kaçarak kurtulmayı başarır ve Şengal dağına sığınan Ezidilere ulaşır.

IŞİD barbarlarının defalarca tecavüzüne uğrayan Zin psikolojik bir travma yaşamaktadır. İçine kapanmış, gözlerindeki fer sönmüş, yaşamak istemediğinden bahsederek intiharın kendisi için acılarının sonu olacağını anlatır çevresindekilere.

Zin’in bu trajedik öyküsü Ezidilerin binlerce sayısız öyküsü ile birlikte bazı medya organlarında ve haber sitelerinde yer alır ve unutulur gider.

Ancak bir kişi, Kürt siyasetçisi Rojhat Amedi bu genç kızın öyküsünü ruhunun derinliklerinde hisseder. Zin’in yaşama tutunmasına engel olan o travmatik duyguyla göçüp gitmesi onda derin izler bırakır.

Zin hakkındaki haberleri defalarca okuyan ve olayın etkisinde kalan Rojhat Amedi, Zin’in acısını şiirleştirir, yüreğindeki acıyla birlikte mırıldandığında ortaya çıkan ezgiyi beğenir ve Zin’in bu acısını müzikle insanlara duyurmaya karar verir.

Zin’in bir anda kararan trajedisinin sözünü ve bestesini yazan Rojhat bu üretim esnasında Dr. Muhammet Zaza ile Seyit Ahmet Rewanduzi’nin de kendisine değerli katkıları olduğunu belirtiyor.

Şarkı Kürt ses sanatçısı Rojin ile Brader tarafından seslendirilirken, değerli Kürt sanatçıları Delil Dilaner, Gani Nar, Hewler Kaymakamı Nihat Latif hoca ve Rojhat Amedi de vokalde katkı sunarlar.

Eserin stüdyo aşamasında Nizamettin Arınç’ın da çok önemli katkıları olduğunu bilhassa vurgulayan Rojhat, Almanya, Türkiye ve Erbil’de hazırlanan şarkının aranjörlüğünü ise Kemal Sahir Gürel'in yaptığını dile getiriyor.

Klibin Şengal’in yaşadığı isyan ve haykırışın Zin şansında söze, sese ve müziğe dönüşmesi olarak tanımlayan Rojhat Ezidi Kürtlerinin ve Zin’in yaşadığı trajedinin unutulmamasının en büyük arzusu olduğunu belirtiyor.